Μαρτέν, Φρανκ

(Frank Martin, Γενεύη 1890 – Νάαρντεν 1974). Ελβετός συνθέτης. Φοίτησε στο πανεπιστήμιο της Γενεύης για δύο χρόνια, αλλά το 1910 στράφηκε προς τη μουσική και σπούδασε αρμονία και σύνθεση. Το 1915 συνάντησε τον Ανσερμέ, ο οποίος διηύθυνε την πρώτη του σύνθεση για χορωδία και ορχήστρα, με τίτλο Les Dithyrambes (1918). Το 1926 υπήρξε συνιδρυτής του Συλλόγου Μουσικής Δωματίου της Γενεύης. Ξεκινώντας από την τυπική μεταβαγκνερική αρμονία, ο Μ. μελέτησε αξιόλογους μουσικούς της εποχής του (Ραβέλ, Μπάρτοκ, Στραβίνσκι, δωδεκάφθογγη σχολή) και κατέληξε σε έναν ποιητικό συγκρητισμό, που του επέτρεψε να προσδώσει ολοκληρωμένη μορφή στα προσωπικά του εκφραστικά μέσα. Ανάμεσα στις σημαντικότερες συνθέσεις του συγκαταλέγονται τα ορατόρια με τίτλο Επί γης ειρήνη (1944), Γολγοθάς (1945-48), οι όπερες που τιτλοφορούνται Η θύελλα, πιστή στη μετάφραση του Σλέγκελ της Τρικυμίας του Σαίξπηρ, και Ο κύριος ντε Πουρσονιάκ (1963), καθώς και πολλά έργα για ορχήστρα εγχόρδων και μουσικής δωματίου. Επίσης παρουσίσε ιδιαίτερα αξιόλογες συνθέσεις για τον Οιδίποδα Τύραννο, τον Οιδίποδα επί Κολωνώ, τον Ρωμαίο και Ιουλιέτα, για μπαλέτα, κ.ά. Αξιόλογος και ως πιανίστας και κλαβενσινίστας, ο Μ. κατέλαβε σημαντικές διδακτικές έδρες σε διάφορα ευρωπαϊκά μουσικά ιδρύματα.